Sumahan’ın ruhu
Tarihi semt Karaköy’deki bu daire, uluslararası kimliğini giderek güçlendiren Sumahan binasında yer alıyor. Ev sahipleri, yılların izini taşıyan eşyalarıyla kendi kişisel yolculuklarının mekanını yaratmışlar.
Bina ile daireye geçişte yer alan küçük alandaki masa, özel yapım. Heykel, ev sahiplerine bir arkadaşlarının hediyesi. Arkada yer alan çeşme eskiciden alınmış.
Binanın ana girişinde yer alan koridor diğer daireleri ve sanat galerisini bağlayan uzun bir geçit alanı. Koltuklar, Kartell. İngiliz aslan ayaklı sandalyeler, sarı ve ahşap masa özel yapım.
Home Art / Hazırlayan: Aynur KORKMAZ Fotoğraflar:İsa ARSLAN
Sumahan’ın ruhu
Kırmızı ışık konstrüksiyonu Yıldız Agan tarafından özel olarak tasarlanmış.
Sumahan’ın ruhu
Bina ile daireye geçişte yer alan küçük alandaki masa, özel yapım. Heykel, ev sahiplerine bir arkadaşlarının hediyesi. Arkada yer alan çeşme eskiciden alınmış.
Sumahan’ın ruhu
Art Nouveau etkilerini görebildiğimiz 1902 yılında inşa edilmiş olan Karaköy’deki Sumahan binası, aslında süslemeciliğe, kendi dönemine göre öncü denebilecek derecede az yer veren bir 19. yy sonu binası. O yıllarda bölgenin çok önemli tek suma (alkolsüz rakı) ve rakı imalathanesi olarak cumhuriyetin ilk yıllarına kadar faaliyetini sürdürmüştür. O yıllarda bilinmeyen nedenlerle imalat ruhsatı iptal edilen bina, ikinci dünya savaşına kadar matbaa olarak kullanılmış. 1940 yılında Türkiye’ye bakalit hammaddesini ilk getiren Antoine Kasapoğlu tarafından satın alınan bina elektrik ve aydınlatma malzemeleri fabrikası ve satış mağazası olarak kullanılmaya başlanmış ve bölgenin elektrikçi piyasası olmasına öncülük etmiştir. 1993 yılında Antoine Kasapoğlu’nun kızı Verkin Hanım’ın mülkiyetine geçen bina, şehrin gelişmesine paralel olarak Verkin Hanım’ın düşlediği yeni bir oluşumun başlaması için zemin hazırlamış. Binanın ve çevrenin tarihi dokusuna zarar vermeden yeni yaşam, kültür alanları yaratılabilecek bu tarihi bölgenin ilk örneği olan Sumahan’da başlatılmıştır. Bu proje için 15 yıl binayı boşaltmaya uğraşan Vekin Hanım, sonunda Sumahan hayalini gerçekleştirmiş. Binanın içinde
farklı ortak yaşam alanları, sanat galerileri, ofisleri, özel şarap ve peynir evi bulunuyor. Voyvoda Caddesi’nin (Bankalar Caddesi) elektrikçi piyasası olmasına öncülük eden tarihi Sumahan binası şimdi de yeni bir oluşumun öncülüğünü yapıyor. Şehrin gelişmesine paralel olarak değişen yaşam tarzına ve kültürel yapısına -Ceneviz sur içi bölgesi- uygun olarak geliştirilen bir projedir.
Sumahan’ın ruhu
Çalışma odasında kullanılan eski eşyalar nostaljik havanın yalınlığı ile öne çıkıyor. Raflarda yer alan aile fotoğraflarının yanı sıra antik objeler de göze çarpıyor. Yastık minderler seyahatlerden toplanmış. İngiliz çalışma masası, dede yadigârı. Tablo, İranlı sanatçı Parastou Forouhar’a ait. Ayna, özel yapım. Ceviz ağacından sandalye, aileden kalma. Duvardaki tablo ev sahibine doğum günü hediyesi olarak verilmiş. Sedir özel yapım. Ahşap masa İran’dan alınmış.
Sumahan’ın ruhu
Çatı katında yer alan yatak odasında sarının sıcaklığı hissediliyor. Yatak özel yapım, ayna ev sahibi tarafından yaptırılmış. Ahşap masa,İran’dan. Abajur, Fransız. Pirinç kaplamalı sandalye, aile yadigârı.
Sumahan’ın ruhu
Yüksek tavanlı dinlenme odasında yer alan deri koltuk özel olarak yaptırılmış. Camın önünde yer alan fotoğraf, ev sahibinin gençlik dönemine ait. Duvar içine entegre olan şömine odaya haraket kazandırmış. Aydınlatma ve lambader, Habitat. Ahşap sandalye ve el dokuması kilim, Senegal’den alınmış.
Sumahan’ın ruhu
Beyaz mermer kaplamalı hamam, aydınlık olmasını sağlayan kubbesi ile nostaljik bir hava yaratıyor.
Sumahan’ın ruhu
Sumahan binasında halen faaliyet gösteren rezistans imalathanesi.
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
Sumahan’ın ruhu
