New York'ta Mart

8 Mart Kadınlar Günü'nü tonlarca etkinlikle kutlayın. Macy's Çiçek Gösterisine katılın. Çicek denizi haline gelen Herald Meydanı'ndaki mağazada havalı bir alışveriş deneyimi yaşayın. Mart aynı zamanda New York'ta en önemli sanat şovlarının gerçekleştiği ay. 5-8 Mart arası Pier 92 ve 94'teki Armory Art Show'u kaçırmayın. Scope, Art On Paper, Volta NY, Spring Break Art Show ve Affordable Art Fair'i de mutlaka görmelisiniz.

The Lower Eastside: Selection from the ICP Collection

Birçok yönden, Lower Eastside özünde hem Amerika hem de benzersiz bir şekilde New York'tur. Her zaman ülkenin en yoğun nüfuslu, çok ırklı, modern ve değişken yerlerinden biri olmuştur. 19. yüzyılın sonlarında sosyal reformcular orta ve üst sınıf New York'lulara "diğer yarının nasıl yaşadığını" göstermeye çalışırken, fotoğrafçıların mahalle ile farklı ve genellikle daha kişisel bir ilişkisi vardı. Aslında, 1930'lar ve 40'ların sosyal belgeselcilerinin ve sokak fotoğrafçılarının çoğu, komşularının ve ortak ortamlarının hassas ve incelikli portrelerini oluşturan Lower Eastside'da doğan birinci kuşak Amerikalılardı.

ICP'nin yirminci yüzyılın ortalarından kalma zengin eserlerinden oluşan bu sergi, görüntülerin göçmen nesillerine yönelik ilk giriş limanı hakkında anlatı yaratmada oynadığı rolü inceliyor. Mahalleye yeni gelen ICP, yüzyıldan uzun bir süredir reform ve yeniden icat için uygun görülen dinamik mekanın görsel geçmişine katılmaya ve katkıda bulunmaya kararlı.

18 Mayıs'a kadar Lower Eastside'daki International Center of Photography'de görülebilir.

JR: CHRONICLES
Son yirmi yılda JR, dünyanın dört bir yanındaki insanlara görünürlük ve yol veren iddialı projeleriyle kamusal sanatın anlamını genişletti. Duvar resimleri, fotoğraflar, videolar, filmler, üç boyutlu görüntüler ve arşiv materyalleri sergileyen JR: Chronicles, Fransız doğumlu sanatçının eserlerinin Kuzey Amerika'daki ilk büyük sergisi. Fotoğraf, sosyal katılım ve sokak sanatının kesişme noktalarında çalışan JR, bireysel portreler alarak, anıtsal ölçekte çoğaltarak -bazen yasadışı olarakyakındaki kamusal alanlara yapıştırarak topluluklarla işbirliği yapar.

Bu yükselen multimedya kurulumu, JR'ın Paris'teki bir genç olarak graffiti sanatçılarının erken dokümantasyonundan dünya çapında şehirlerdeki büyük ölçekli mimari müdahalelerine ve çeşitli halkların kolektif portrelerini oluşturan daha yakın dijital kolajlı duvar resimlerine kadar kariyerini izliyor. Serginin merkezinde, her birinin hikayesinin ses kayıtları eşliğinde dinlenilebildiği, binden fazla New York'lunun oluşturduğu yeni destansı duvar
resmi The New York City Chronicles yer alıyor. Proje, görüşülen sıradan insanların seslerini onurlandırıyor ve JR'ın topluma, işbirliğine ve yurttaşlık söylemine devam eden bağlılığını gösteriyor. 3 Mayıs'a kadar Brooklyn Museum'da izleyicilerini bekliyor.

Contact High: A Visual History of Hip-Hop

Contact High: Hip-Hop'ın Görsel Tarihi, 70'lerin sonlarından bugüne sadece müzikte değil, politika, ırk, moda ve kültürde de bir devrim olduğunu belgeleyen 40 yıllık fotoğrafçılığı araştırıyor. Birçok imajın yanında görüntülenen sayfalar, bize hip-hop'ın en ikonik fotoğraflarının arkasındaki yaratıcı sürece dair bir bakış sunuyor. Müzik kendisini kültürel bir güç olarak kurarken, fotoğrafçılar sahnede hip-hop'ın canlandığı kentsel alanları belgeliyorlardı. Müzik günlük deneyimi yansıtıyordu. Bu görüntüler yakalandı ve bir perspektif sağlandı; bazen güçlendirici, bazen tartışmalı. Tek bir görüntü, anlık bir simge oluşturarak belirleyici bir anı tanımlayabilir. Fotoğrafçılık her zaman kendini tanımlamakla ilgili olan hiphop'ın şekillenmesine yardımcı oldu. Basın fotoğrafları ve albüm kapakları; sanatçının bir ikon haline gelmesine yardımcı olan stilini sanatının gelişi ile birlikte duyurdu. İktidara gerçeği konuşan, kimliği geri alan ve somutlaştıran, kendini temsil etmeyi idealize eden ve politik hitabeti görselleştiren bu imgeler müzikten ayrılamaz. Contact High, yeni bir türün popüler müziği yeniden keşfetme şekline övgüde bulunuyor. 18 Mayıs'a kadar International Center of Photography'de görülebilir.

MARKING TIME: PROCESS IN MINIMAL ABSTRACTION
1960'lar ve 70'lerde soyutlama ile çalışan birçok sanatçı, kompozisyonlarında zengin renkli, süslü tarzlardan kurtuldu. Bazıları böyle minimal yaklaşımlara yöneldikçe, materyallerle etkileşimlerinde tekil bir vurgu ortaya çıktı. Bu, izleyicileri yaratıcı sürecin yaratıcı yönlerini yeniden canlandırmaya davet etti.

Marking Time: Minimal Abstraction'da yer alan, sanatçıları birleştiren şey sanatın neyi başarması veya neyi ifade etmesi gerektiği konusunda ortak bir inanç olmak zorunda olmaması. Aksine, sergilenen çalışmalar, izleyicileri önlerindeki nesneyi düşündükleri yere koymak girişimlerinde kendilerini sanatçının konumuna koyma kapasitelerine olan güveni ortaya koyuyor.

Birbirine kenetlenen fırça darbeleri, ıslak boya ile hareket ettirilen bir kalem veya tekrar tekrar kağıda batırılmış bir iğne ile karakterize olan eserler, üretildikleri yolları görünür kılıyor ve her birinin ihtiyaç duyduğu sürenin, yoğunluğun ve ritmin yakından anlaşılmasını sağlıyor.

Agnes Martin, Roman Opałka, Park Seo-Bo ve diğerlerinin kağıt üzerine çalışmalarının ve resimlerinin yer aldığı Marking Time, yaratıcı sürece dikkat çekmenin nasıl empatik bir katılım tarzını teşvik ettiğini araştırıyor. 2 Ağustos'a kadar Guggenheim Museum'da izleyicisi ile buluşuyor.

Larry Bell: Still Standing
1960'ların Los Angeles sanat sahnesinde ortaya çıkan en ünlü ve etkili sanatçılardan olan Larry Bell, camın rafine yüzey işlemesi ile ışık, yansıma ve gölge keşifleriyle tanınır. Yalnızlık arayışında olan Bell, New York'tan American Midwest boyunca seyahat etti ve 1973'te Taos, New Mexico'ya taşındı. Yüksek vakumlu kaplama sistemleri ile yaptığı deneyler ve camın optik özelliklerine olan ilgisi sonucu ışığı malzeme olarak kullanmanın çeşitli yollarını araştırdı. 70'lerin başında New Mexico'ya taşınması Bell'in pratiğinin evrimini daha da artırdı. Altı taraflı küpün yapı çözümleri Bell'in kendi şartlarında büyük ölçekli sanat yapmasına izin verdi. 90'lı yılların çalışmalarına yer veren sergi, Bell'in küçük maketlerden nihai projeksiyonuna, daha büyük ölçekli cam heykel pratiğine geçişini araştırıyor. Bell'in çölde çalışmalarını nasıl geliştirdiğini ve bu ortamdaki ışık ve ferahlığın çalışması içinde nasıl daha geniş bir yaklaşımı teşvik ettiğini gösteriyor. Doğal ışık akışını yönlendiren büyük ölçekli kurulumlar izleyicide yüksek duyusal farkındalığı uyaran durumlar yaratıyor. Sergi, 11 Nisan'a kadar Hauser & Wirth' de ziyarete açık.

HELENE SCHMITZ: THINKING LIKE A MOUNTAIN
Schmitz'in en son fotoğraf araştırmaları, insanlığın çevre üzerindeki etkisi üzerine. Fotografiska New York'taki sergisinde, Thinking Like a Mountain (2018) ve Kudzu Project (2013) serisinden bir dizi eser yer alıyor. Daha önceki projelerinde Schmitz, doğa ile insanlar arasındaki kontrolden çıkan saldırgan ve bazen kırılgan ilişkiye odaklanmıştı. Kudzu Projesi, tırmanan sarmaşığın (Pueraria lobata) Japonya'daki yerli evinden yurtdışına getirilmesinden sonra başlayan yıkımı gösteriyor. Amerika Birleşik Devletleri'ne dikildikten sonra, isimsiz bitki, Güney Amerika'daki endüstriyel ve ekolojik altyapıların korkunç sonuçları olan istilacı bir tür haline geldi. Thinking Like a Mountain, İsveç ve İzlanda'daki doğal kaynakların mülkiyeti ile kullanımı arasındaki ilişkiye ışık tutuyor.

12 Nisan tarihine kadar Fotografiska New York'ta görülebilir.

The Fullness of Color: 1960s Painting

1960'larda bir grup avangard ressam, soyutlamayı yeni yönlere doğru itmeye başladı ve bu da çeşitli stillerin ortaya çıkmasına neden oldu. Helen Frankenthaler, astarlanmamış pamuk kanvasına inceltilmiş akrilik yıkamalar uyguladı, boya gibi zengin bir şekilde doyurdu. Morris Louis, Kenneth Noland ve Jules Olitski tuval üzerine boya döktü, ıslattı, püskürttü. Böylelikle, 1940'larda ve 50'lerde Soyut Dışavurumculuk el hareketleri ile oluşan görünüşü elimine etti. Bu yeni eserlerde, figür ve zemin renklerle birleşerek aynı hale geldi. Alma Thomas ifade işaretlerini kullanırken, renk teorisini uygun bir şekilde uygularken, yine de diğerleri optik algı araştırmaları yoluyla form ve renk ilişkilerine yaklaştılar.

The Fullness of Color: 1960s Painting sunumu, 1960'larda ve 70'lerde temsil edilemeyen sanatın çeşitli ve karmaşık derslerinin birçoğu üzerinde çalışıyor. Sergi, müzenin 60'lar resmine ve bu sanatsal döneme tarihsel katılımını yansıtıyor.

2 Ağustos'a kadar Guggenheim Museum'da görülebilir.