Bazı cümleler vardır, bazı yazılar, yaşanmışlıklar…
Tekrarı olan.
Zamanı gelir, arkalarda kalanı alıp önüne koymak gerekir ki,
Öğrendin mi? Ders aldın mı? diye tekrar sormak için gereklidir.
Hele ki bahar gelmişken, hele ki yüreklerde kelebekler kanat çırpmaya başlamışken.
Bir de papatyalar açmışken…
17 Ekim 2007'de bir sonbahar gününden 5 Nisan 2010'da bir ilkbahar gününe gelen satırlarla…
"Seni ben seçtim…"
Seni sevmeyi seçerken senden önceni de seçtim her şeye rağmen .
En çok defolarını sevdim, onlarla kabul ettim, sarmaladım, avuçlarıma aldım sıkı sıkı belki yamalanır umuduyla. Bana verebileceğin kadarıyla sevgini kabul ettim.
Önce seni sevmeyi seçtim, sonra senden vazgeçmeyi bir çırpıda…
Çünkü senden geçtim!!!
Bildiğim ama tökezlediğim, ayağıma takılan çakıl taşlarıyla yaralandığım yollardı yine, yokuş ve ıssız, yol boyunca ağaçların olmadığı çiçeklerin zamanında yeşerdiği şimdilerde toprak birikintilerinin olduğu kupkuru yollardı.
Bilir misin? Sevgilinin gözleri saydamdır, şeffaftır, cam gibidir ardına geçersin birden gözlerin, o olup bakarsın yaşama, sevdiğine bir kez daha ya da son defa …
Ben senden gittim ya işte o gün bittin!!!
Dilim lal oldu,
Ben seninle yüreğimle konuşmayı seçtim!!!
Aslında; senin gitmene ben izin verdim ya, işte gidenin ilk sen olmanı istediğim içindi gidişine gülümseyişim, vedaları sevmem bilirsin o yüzden egoistliği seçtim.
Senin en iyi bildiğinle senden gittim.
Yoksa korktuğumdan da değil hani bu uçurtma misali halim, kalsan korkucaktım, büyümüyecektim, silinicektim.
Senin kendini yok ettiğin gibi yok olmamayı seçtim.
Ruhuma işlemişliğinden ziyade ilk tenimden, elimden, dilimden süpürüp defalarca yıkadım izlerini bu kez sevinç gözyaşlarımla.
İşte o gün ;
O yüzden ben yaşamayı seçtim!!!
Ve dizeler döküldü dudaklarımdan, duydun.
"Biri gelir sorarsa, Sana beni sorarsa, "gitti" der misin? Gittiğimi söyler misin? Gidiyorum ben sana... Benimle gider misin?
Özdemir Asaf
Tekrarı olan.
Zamanı gelir, arkalarda kalanı alıp önüne koymak gerekir ki,
Öğrendin mi? Ders aldın mı? diye tekrar sormak için gereklidir.
Hele ki bahar gelmişken, hele ki yüreklerde kelebekler kanat çırpmaya başlamışken.
Bir de papatyalar açmışken…
17 Ekim 2007'de bir sonbahar gününden 5 Nisan 2010'da bir ilkbahar gününe gelen satırlarla…
"Seni ben seçtim…"
Seni sevmeyi seçerken senden önceni de seçtim her şeye rağmen .
En çok defolarını sevdim, onlarla kabul ettim, sarmaladım, avuçlarıma aldım sıkı sıkı belki yamalanır umuduyla. Bana verebileceğin kadarıyla sevgini kabul ettim.
Önce seni sevmeyi seçtim, sonra senden vazgeçmeyi bir çırpıda…
Çünkü senden geçtim!!!
Bildiğim ama tökezlediğim, ayağıma takılan çakıl taşlarıyla yaralandığım yollardı yine, yokuş ve ıssız, yol boyunca ağaçların olmadığı çiçeklerin zamanında yeşerdiği şimdilerde toprak birikintilerinin olduğu kupkuru yollardı.
Bilir misin? Sevgilinin gözleri saydamdır, şeffaftır, cam gibidir ardına geçersin birden gözlerin, o olup bakarsın yaşama, sevdiğine bir kez daha ya da son defa …
Ben senden gittim ya işte o gün bittin!!!
Dilim lal oldu,
Ben seninle yüreğimle konuşmayı seçtim!!!
Aslında; senin gitmene ben izin verdim ya, işte gidenin ilk sen olmanı istediğim içindi gidişine gülümseyişim, vedaları sevmem bilirsin o yüzden egoistliği seçtim.
Senin en iyi bildiğinle senden gittim.
Yoksa korktuğumdan da değil hani bu uçurtma misali halim, kalsan korkucaktım, büyümüyecektim, silinicektim.
Senin kendini yok ettiğin gibi yok olmamayı seçtim.
Ruhuma işlemişliğinden ziyade ilk tenimden, elimden, dilimden süpürüp defalarca yıkadım izlerini bu kez sevinç gözyaşlarımla.
İşte o gün ;
O yüzden ben yaşamayı seçtim!!!
Ve dizeler döküldü dudaklarımdan, duydun.
"Biri gelir sorarsa, Sana beni sorarsa, "gitti" der misin? Gittiğimi söyler misin? Gidiyorum ben sana... Benimle gider misin?
Özdemir Asaf
