Bit pazarına nur yağacak

Ve en nihayetinde kürkçü dükkanına geri döndük tilki misali. Yalnızca tüketmekten, alenen taklit etmekten sıkıldık, düzlükten, yoksunluktan bıktık.

Ne demiş atalarımız "eskiye rağbet olsaydı, bit pazarına nur yağardı". Ama artık işler değişti. Biz de diyoruz ki "ne varsa eskide var" zarafet, dayanıklılık, emek ve en önemlisi de yaşanmış hikayeler...

Son döneme damgasını vuran "vintage" çılgınlığı da bu farkındalıkla oluştu sanırım. Dikkatinizi cezbetti mi bilmiyorum fakat ikinci el olan herşey artık daha kıymetli. Bu bir obje, kıyafet ya da mobilya olabilir. Farketmez, anıları olsun, yaşanmışlığı olsun yeter.

Hızlı metropol hayatının içinde hikayesini, anılarını, özgünlüğünü yitirmiş stereotip insanlara dönüşmüş olmamızın yansıması mıdır bu özlem bilinmez ama, tek tip hayatlarımıza karşı içimizde biriktirdiğimiz nefretin sitemkar çırpınışları olabilir bu geri dönüşler...

Nasıl değiştik böyle? Ne zaman sıradanlaştık bu kadar?

İkea formatlı tek tip evlerde yaşayan, tek tip fast food gıdalarla beslenen, tek tip bakış açılarını sahiplenen, özgünlüğü antipatik bulan, radikalliği yuhalayan birbirinin kopyası insanlara ne zaman dönüştük bilemiyorum. Tarz, stil geliştiremez olduk, dayatmaların esiri olduk. Hayallerimize her daim ket vurduk.

Onca zevksizliklerine rağmen, en pahalı markalardan sadece pahalı diye giyinenler tarz sahibi, stil ikonu oldu bir dönem.

Evet bu noktada bir çok soruya cevap bulamıyor olabilirim ama bildiğim bir şey var ki, biz ruhsuz olmayı, başkalarını taklit ederek yaşamayı kanıksayamadık bir türlü. Ve en nihayetinde kürkçü dükkanına geri döndük tilki misali. Yalnızca tüketmekten, alenen taklit etmekten sıkıldık, düzlükten, yoksunluktan bıktık.

Tekrar emek vermek, tasarlamak, eskiye nefes vermek moda oldu. Fabrikasyon "out" el işçiliği (yaratıcılık) "in" oldu. Ya moda olmasaydı, trendler olmasaydı. Yine de bit pazarına nur yağar mıydı?

Ey moda sen bizi değil, biz seni var ettik, bunu unutma…

Moda; Duygu Sakmanlı Akgül; http://imageandthecity.blogspot.com/