Lise yıllarımdı... Yine bir dönem ödevi için, Beyoğlu'ndaki kütüphanenin yolunu tutmuştum
. Tutmuştum ki, özellikle Beyoğlu gibi bir yerde yürürken yapılara, mekanlara bakarak yürümek benim için büyük bir zevk, zevkten öte dönem ödevi hazırlama stresimi en aza indirgeyen bir motive yöntemiydi ve hala öyledir…
Soğuk ve hafif karlı bir kış günüydü, binalara bakarken insanlara çarpıyor; pardon demekten ve insanların "pardon diyeli… çoğaldı" demelerini duymamazlıktan gelmekten iflahım kesilmiş; içimden "Bir gün, sadece bir gün kimsecikler olmasa bu caddede, ben de alabildiğine özgürce bakına bakına yürüsem olmaz mı?!" diye hayıflanıyordum kendi kendime… Tabii o yaşta gerçekleşemeyecek şeyleri sürekli hayal etsek de, hayal etmenin sınırı yok! Öyle değil mi?
Evet, yine birine çarpmıştım kafam yukarda gezerken; göz göze geldik O'nunla; "Yıldız Kenter". İyi ki de hayalim o anda gerçekleşmemiş ve herkesler bir yere kaybolmamıştı!?
Beyoğlu yapılarının ihtişamı, mistik havası, asil duruşu ve karşımda Yıldız Kenter; siyah saçları, beyaz-pembe teni, yeşil gözleri, ince hatlı yüzü ve ince
bedeni… Pembe-beyaz ellerinde hafif belirginleşmiş damarlar bilirim ki asil görünümün işaretidir… Evet, bu kadın çok asil! Beyoğlu ve Yıldız Kenter tam bir kombinasyon oldu o anda kadrajımda, "Beyoğlu demek; Yıldız Kenter demek!" oldu benim için. (Beyoğlu, İstanbul severlerin İstanbul'u sevme nedenlerinden biridir bence ve herkes Beyoğlu'na ayrı bir anlam yükler; benim anlamım da: Asi ve Asil Beyoğlu ). "Pardon!" dedim şaşkınlık ve hayranlık içinde, "Önemli değil" dedi nazik ve tebessümlü yüz ifadesiyle. Yürüdü ince 
bedeniyle, küçük adımlarıyla; ben de arkasından bakakaldım. Bir yapılara bakakaldım, bir de Yıldız Kenter'e. Uzun uzun bakakaldım…
En son rol almış olduğu "Beyaz Melek" isimli filmde kendisini izlediğimde ise, insanların kendilerini yansıttıkları ikinci ve gerçek isimleri olduğunu savunan ben, Yıldız Kenter'in birinci ismini yaşamına yansıttığını her ne kadar inkar etmesem de gerçek ismine kavuştuğunu ve artık Kenter'in, Beyaz Melek olarak anılması gerektiğini düşündüm kendi kendime…
Tiyatro ve sinemanın nasıl başka bir Yıldız Kenter'i olamayacağını biliyorsam, gerçek bir "Beyaz Melek"i daha olamayacağından da eminim artık…
Yıldız Kenter fotoğrafları için TIKLAYIN!
. Tutmuştum ki, özellikle Beyoğlu gibi bir yerde yürürken yapılara, mekanlara bakarak yürümek benim için büyük bir zevk, zevkten öte dönem ödevi hazırlama stresimi en aza indirgeyen bir motive yöntemiydi ve hala öyledir…Soğuk ve hafif karlı bir kış günüydü, binalara bakarken insanlara çarpıyor; pardon demekten ve insanların "pardon diyeli… çoğaldı" demelerini duymamazlıktan gelmekten iflahım kesilmiş; içimden "Bir gün, sadece bir gün kimsecikler olmasa bu caddede, ben de alabildiğine özgürce bakına bakına yürüsem olmaz mı?!" diye hayıflanıyordum kendi kendime… Tabii o yaşta gerçekleşemeyecek şeyleri sürekli hayal etsek de, hayal etmenin sınırı yok! Öyle değil mi?Evet, yine birine çarpmıştım kafam yukarda gezerken; göz göze geldik O'nunla; "Yıldız Kenter". İyi ki de hayalim o anda gerçekleşmemiş ve herkesler bir yere kaybolmamıştı!?Beyoğlu yapılarının ihtişamı, mistik havası, asil duruşu ve karşımda Yıldız Kenter; siyah saçları, beyaz-pembe teni, yeşil gözleri, ince hatlı yüzü ve ince
bedeni… Pembe-beyaz ellerinde hafif belirginleşmiş damarlar bilirim ki asil görünümün işaretidir… Evet, bu kadın çok asil! Beyoğlu ve Yıldız Kenter tam bir kombinasyon oldu o anda kadrajımda, "Beyoğlu demek; Yıldız Kenter demek!" oldu benim için. (Beyoğlu, İstanbul severlerin İstanbul'u sevme nedenlerinden biridir bence ve herkes Beyoğlu'na ayrı bir anlam yükler; benim anlamım da: Asi ve Asil Beyoğlu ). "Pardon!" dedim şaşkınlık ve hayranlık içinde, "Önemli değil" dedi nazik ve tebessümlü yüz ifadesiyle. Yürüdü ince bedeniyle, küçük adımlarıyla; ben de arkasından bakakaldım. Bir yapılara bakakaldım, bir de Yıldız Kenter'e. Uzun uzun bakakaldım…En son rol almış olduğu "Beyaz Melek" isimli filmde kendisini izlediğimde ise, insanların kendilerini yansıttıkları ikinci ve gerçek isimleri olduğunu savunan ben, Yıldız Kenter'in birinci ismini yaşamına yansıttığını her ne kadar inkar etmesem de gerçek ismine kavuştuğunu ve artık Kenter'in, Beyaz Melek olarak anılması gerektiğini düşündüm kendi kendime…
Tiyatro ve sinemanın nasıl başka bir Yıldız Kenter'i olamayacağını biliyorsam, gerçek bir "Beyaz Melek"i daha olamayacağından da eminim artık…
Yıldız Kenter fotoğrafları için TIKLAYIN!
